ස්වභාවිකතවයේ හිනි පෙත්තටම ආ අපි , ස්වාභාවික නොවූත් යථාර්තවාදී නොවුත් බොහෝ දේ සොයන සුනිල දිය දහර යට වැඩෙන සුනිල ලදු පත

4/10/20





කලු වළාවේ කලු වළාවේ
උඹත් හිමිහිට ඇදීයන් 
ඒ සුසුම් නැගි සයන මත්තට
උඹත් හිමිහිට ඇදීයන්



සිහිල් පවනේ තුරුලු වීගෙන - ඇගේ කෙහෙරැලි හමනවා ඇති
පොදි බැදී යන වළාවන් කැටි - සෙනෙහසින් තව තුරුලු කරගෙන 
ඇගේ මැළවුණු කමුල් තලයේ සිනාවක් වී වැසීයන්

අන්දකාරය තුලත් පීරා මා සොයා ඈ හඩනවා ඇති 
අයාලේ යන ඇගේ සිතිවිලි - නොරිදෙනා සේ ඈත පා කර 
ඇගේ තනියට ඇයත් එක්කම ඇය ළඟට වී සිටීයන්

12/2/14

ඈ උප්පලවන්නා නම් විය


උපුල් නෙතග දරනා මියුලැසියේ 
ඔබ වඩිනා මග මල් සුවඳක් වී 
සුළඟට මුසු වෙන්නම් - මා 
සුළඟට මුසු වෙන්නම් 

සිල් සුවඳක් ඇති - සෙනෙහෙ දසුන් ඇති 
ප්‍රේම හැඟුම් නැති - නෙතග බැලුම් නැති 
ඔබ යන මග වැතිරී  හිදින්නම්
ඔය නෙතු යුග දකිමින් 

සිනිදු සේල පට - මිණි රන්දම් නැති 
දැහැනුදු බිඳලන සන්සුන් රුව ඇති 
නුඹ ළඟ පරවෙන්නම් මලක් වී
නුඹ ළඟ පරවෙන්නම් 
  
- උෂාන් පෙරේරා -

9/28/14

මගේ සඳ ඔබ උනානම්

මගේ සඳ ඔබ උනානම් වළා මඩළෙන් ඔබ වසා ඉන්නම්
අමෝදය සේ ඔබ හමයි නම් සුළං පොද වී ඔබ සොයා එන්නම්


නුරා මඩලෙන් වැසි දෙනුවන් සරා බැල්මෙන් මුව තෙමී
සඳ එළිය සේ  මෝදුවේ නම්
රෑ අහස සේ පසු පසට වී ඔබ ළගින් ඉන්නම්

නගා මුවදොර නදී ගැයුමන් වයා පන්සිළු රඟ දිදී
වසුදරා සේ ඔබ රඟයි නම්
මේඝයක් සේ  නුඹ ළඟට විත් ඔබ තෙමාලන්නම්

මගේ සඳ ඔබ උනානම්... //

පද රචනය - උෂාන් පෙරේරා

9/27/14

ඔබ ඇවිත් යන්න ඒවි ...!

නැත කිසිදු වචනයක් 
සිත පමණි ඇත්තේ හිරි වැටුණු 
ගල් ගැසුණු හිරි වැටුණු සිතිවිලි 
ලියම් මා කෙසේ 

නිදි සිතත් ඇහැරගෙන 
හැර නොයා සිටින්නේ ඇයිද මන්දා 
මට හුරුයි මේ බොළඳ තනිකම 
හැමදාම තුරුළු කරගෙන සිටි 

අදත් මග බලයි මා 
කාටවත් නොතේරෙයි 
ඒ පෙනෙන සළකුණු 

ඔබ ඇවිත් යන්න ඒවි ...!




8/30/14

සිත පුරා ඇදි පෙම් හැගුම්

සිත පුරා ඇදි පෙම් හැගුම්
ඔය නුරා කැල්මන් යදියි
මා තරම් අවිහින්සක රැයත්
මට වඩා සැනසුම් විදියි

කොපුල් තල මත රැදි සුසුම්
සීත සුළඟට මුසු වෙමින්
උණුහුමක් රැඳී කොපුල් සෙවනක්
හමුවනා තුරු පෙරමන් යදියි

නුවනගෙහි රැඳී නෙත් කැලුම්
නෙත් පියන් තුළ සැගවෙමින්
සිත මැවූ ඒ එකදු  දසුනින්
කිදුරු පෙම් රූරඟ දකියි


- උෂාන් පෙරේරා -