එදත් අද වගේ දවසක්...... ! ( 1 වන කොටස )

මේ කතාවේ ආරම්භය කොතනකදැයි දිනයක් වශයෙන් කීමට මා නොදනිමි . මා දන්නේ එදින සිට මා ඇයට පෙමින් බැඳුනු බව පමණකි .මා දැනටද ඇයට ආදරය කරමි.කෙනෙකුට මෙතරම් තවකෙකුට ආදරය කළ හැකිදැයි මා හට තේරුම් ගැනීමට නොහැකිය. නමුත් මේ ආදරය වෙනත ආදර කතාවන් සේ කිසිදා නිමාවක් නොදකින ආදර කතාවකි . මෙයට ඇත්තේ තප්පරෙන් තප්පරය හද තුලට පැන නැගෙන හැගීම් හා සිතුවිලි දහරාවක නැවුම් බවක් පමනකි .මා ඒ නැවුම් බවට ආදරය කරන්නට පටන් ගෙන අවුරුදු දෙකහමාරක් පමන වෙයි .

එදා අගහරුවාදා දවසකි .දින කීපයක් තිස්සේ පාසල් බස් රථය ප්‍රමාද වී පැමිනීම නිසා අප සියලු දෙනාට පාසල් ගේට්ටුව අසල රැඳී සිටීමට සිදු විය .ඒ වන විට මා 12 ශ්‍රේණියට ඇතුලත් වී දින කිපයක් ගත වූවා පමණකි .දිගින් දිගටම පාසල් බස් රථයේ සිදුවුනු ප්‍රමාදය නිසා නැවතත් පාසස්ල් රථ එනතුරු නොසිට පාරෙ බස් එකේ පාසල් යෑමට මා තීරණය කලෙමි .

පාන්දර 5.30 ට පමණ වන්නට ඇත .කොළඹට යෑමට කල් වේලා ඇතිව මා පිලියන්දලට පැමිණියේ 120 බස් නැවතුම්පළටය .ටික වේලාවක් බලා සිටි මා එතන යෑමට සූදානම්ව තිබූ බස් රථයට ගොඩ වැදුනේ මා ගතට දැනුණු පුදුමාකාර වෙනසක්ද ඇතිවය .බස් රථයත නැග ඉඳ ගැනීමට ආසනයක් දෙස බලන්නට විය .ඒ මොහොත මා ඒ සිහිනය අතර තනිකරලන්නට විය .මා දන්නේ මා ඇයට සිතින් බැඳුණු බව පමනකි .ඒ මාගේ ජීවිතයේ පළැමු වතාවට මාගේ සිත ගත් ලාලිත්‍යජනක සිත්තම බව කිවයුතුය . මා සැණෙකින් ඇය අසලින් වාඩි වීමි .එකෙනෙහිම ඇය මා දෙස බලා සිනාසෙන්නට විය .මාද ඇය දෙස බලා සිනාසීමි . ඇය දෙස විටින් විට හොරහින් බැලූ මා මේ චමත්කාරය අයිති මටම පමණක් යැයි සිතින් සිතීමි .බස් රථය ගමන් ආරම්භ කලේය .

ඇයද කොළඹ විද්‍යාලයක ශිෂ්‍යාවකි .ඇය ගමන් ආරම්ඹ කර විනාඩි කීපයකට පසුව නින්දට වැටිණි .ටිකින් ටික කොළඹට ළගා වූ බස් රථය මාගේ බස් නැවතුම වෙත ඇදෙමින් තිබිණි .මා ඇය දෙස විටින් විට බලන්නට වූයේ අවසාන වතාවට හෝ එක වරක් ඇයගේ සිනහවකින් මුසපත් වීමට වූ ආසවද සිතැතිවය . එකෙනෙහිම ඇහැරිණි . ඊලඟ නැවතුමේ මා බැසිය යුතුය . පිටුපස දොරටුවට ආසන්නව සිටියද මා ඉදිරිපස දොරටුව තුලින් බසයෙන් බැසීය .ඒ මා බස් රථයෙන් බැසි පසු කවුළුව අසල සිටි ඇය මා දෙස එක් වරක් හෝ බලණු ඇතැයි යන බලාපොරොත්තුවෙනි ..................(මතු සම්බන්ධයි )