කලු වළාවේ කලු වළාවේ
උඹත් හිමිහිට ඇදීයන්
ඒ සුසුම් නැගි සයන මත්තට
උඹත් හිමිහිට ඇදීයන්
සිහිල් පවනේ තුරුලු වීගෙන - ඇගේ කෙහෙරැලි හමනවා ඇති
පොදි බැදී යන වළාවන් කැටි - සෙනෙහසින් තව තුරුලු කරගෙන
ඇගේ මැළවුණු කමුල් තලයේ සිනාවක් වී වැසීයන්
අන්දකාරය තුලත් පීරා මා සොයා ඈ හඩනවා ඇති
අයාලේ යන ඇගේ සිතිවිලි - නොරිදෙනා සේ ඈත පා කර
ඇගේ තනියට ඇයත් එක්කම ඇය ළඟට වී සිටීයන්
No comments:
Post a Comment