මාගේ දෙසවන් තුල ඇයගේ මුවින් පිටවූ ඒ වචනය නිදන් ගත වූ සේය . බස් රථය ටවුන් හෝල් දක්වාම ගමන් කෙරිණ .එතෙක් ඇය හා මා එකිනෙකා සමග දොඩමළු නොවූවද , මා මාගේ සිත තුලින් ඈ සමග දොඩමළු නොවූවා නොවෙයි .පිටතින් ඇය හා මා අතර වූ නිහඩ බව බිඳිණ .

" ඔයා ආනන්දෙට නේද යන්නෙ "

" ඔව් , ඔයා කොහොමද දන්නෙ "

ඇයගේ මුවින් සිහින් සිනා රැල්ලක් පිටවිය .

" නැහැ..... මම අපේ තාත්තත් එක්ක වෑන් එකේ එනකොට ඔයාව මම දැකලා තියෙනවා .ඒකයි . "

" ඔයා A/L ද කරන්නෙ ..." මම මද සිනාවක්ද සමගින් ඇසුවේය .

" ඔව් .... බයෝ සයන්ස් .ඔයා... ? "

" මම ආට්ස් කරන්නේ ."

" ෂෝක්නෙ .. මම මාර ආසයි . මට ටිකක් විතර නිසදැස් එහෙම ලියන්නත් පුළුවන් .ඔයාට පුළුවන්ද ලියන්න .. ? "

" ඔව් "

මා හට ඊළඟ නැවතුමෙන් වෙන්වීමට සිදුවෙයි .මා ඊට සැරසිණ .

"මං ගාමිණී හෝල් බහිනවා."

ඇය මා දෙස බලා සිනාසෙන්නට විය. " බුදු සරණයි " .

" බුදු සරණයි " මා මුවින්ද පිටවිය .

ඒ දවස මතකයට එන්නේනම් මා මෙහි ලිවීමට අපොහොසත් නොවනු ඇත .නමුත් මා එදා මා වෙනුවෙන් ගත් බස් ටිකට් පත දැනුදු මාගේ පර්ස් එක තුල තෙරපෙමින් තිබේ . රුපියල් 22 ක ටිකට් පත .එය තවමත් අවුරුදු දෙකහමාරක සිට මා සතුව ඇත .ඒ ඇය මා සමග පළපුවෙන්ම කතා කළ දවස සිහි වීම වෙනුවෙනි .